- kłótnik
- kłótnik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIa, lm M. kłótnikicy {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś, kto często się kłóci, lubiący się kłócić' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kłótnik
Look at other dictionaries:
kłótnik — m III, DB. a, N. kłótnikkiem; lm M. kłótnikicy, DB. ów «człowiek lubiący się kłócić, kłócący się ciągle» … Słownik języka polskiego
zadziora — ż IV, CMs. zadzioraorze; lm D. zadzioraor 1. ż a. m odm. jak ż IV, CMs. zadzioraorze; lm MB. zadzioraory, D. zadzioraor (także DB. zadzioraorów tylko o mężczyznach) «osoba zadziorna, zaczepna; awanturnik, kłótnik» Lepiej nie zaczynaj z tym… … Słownik języka polskiego
